13 września 2012 roku zapisał się bardzo mocno w historii budowy nowego kościoła w Gołkowicach. Zakończył on niezwykle ważny i trudny etap prac budowlanych. W tym dniu o godz. 18.30, na wysokości 28 m. nad ziemią zatknięto tzw. „wiechę” a powiewająca obok biało – czerwona flaga zdawała się świadczyć, że wspólną pracą, zgodnym wysiłkiem można osiągnąć szczyty. Budowniczowie świątyni nie dotarli jeszcze do wysokości wieńczącej tę wyjątkową budowlę, tj. 34 m z dachem i 41 m z siedmiometrowym krzyżem, ale należy sobie zdać sprawę z tego, jak daleko (albo raczej, jak wysoko) jesteśmy od dnia 13 czerwca 2007 roku. Przypomnijmy, w tym dniu poświęconym Św. Antoniemu Padewskiemu - Patronowi naszej parafii przeżyliśmy niezwykłe dla naszej społeczności wydarzenie. Było nim poświęcenie placu pod budowę nowego kościoła przez ówczesnego Ordynariusza Diecezji Tarnowskiej Ks. Biskupa Wiktora Skworca. W swoim dalekosiężnym spojrzeniu Ks. Biskup dostrzegł przede wszystkim potrzebę budowania i umacniania świątyni duchowej, a następnie wzniesienia jej siłą kościoła materialnego. W niemal rok później 29 marca 2008 roku miało miejsce uroczyste rozpoczęcie budowy nowego kościoła w Gołkowicach. Na terenie placu budowy, nad którym górował tylko krzyż, pierwszą łopatę wbił Ks. Proboszcz Kazimierz Koszyk.
      11 września 2012 r. we wtorek (dzień poświęcony niezawodnemu Patronowi naszej parafii) o godz. 5.30, po 4 latach i prawie 6 miesiącach od rozpoczęcia właściwych prac budowlanych zaczęło się betonowanie stropu powstającego kościoła. Prace trwały bez przerwy do czwartku 13 września 2012r., kiedy to o godz. 18.30 baczni obserwatorzy prac mogli dostrzec, powiewającą flagę. W tym niezwykle ważnym etapie budowy osiem pięcio-, sześcioosobowych zmian pracowników, pracując po 8 godzin poświęciło budowie 61 godzin nieprzerwanej pracy, by kiedyś świątynia mogła służyć wiernym i świadczyć o naszej społeczności.
      W roku, którego hasło brzmi: „Kościół naszym domem” został zakończony niezwykle ważny etap budowy, budynek zamknął betonowy strop. Módlmy się, by w przyszłości każdy potrzebujący znalazł w nim swoje miejsce, bo budujemy Dom Boży i nasz.